گرد مرد

ابر اجل، بخاک فشاند تگرگ مرگ؛ آید ز گرد مرد برون، وز غبار اسب

نیابم زو اثر هر چند کوه و دشت پیمایم نگوید زو خبر هرچند گرد مرد و زن گردم

کسی کاین پر عجایب صنع و قدرت را نمی بیند سزد گرد مرد بینا جز که نابیناش نشمارد

تو مرد را ز گرد ندانی چه مردیست در گرد مرد جوی که با گرد کار نیست

که گرد مرد جنگی درآ نزد من وگرنه نشین در سرا همچو زن

گرش مرد جنگی بود ده هزار همه گرد مرد و همه نامدار