گبی

اما این نیروی عظیم و ویرانگر که از نواحی میان بیابان گبی و کوه‌های تیانشان به سوی ماوراءالنهر می‌خزید و از همان ایام فاجعه‌ای عظیم را تدارک می‌دید، دولت نوخاسته مغول بود که ظرف چند سال، هم به دولت پر آوازه خوارزم‌شاهی، و هم به خلافت عباسی پایان داد.

این شعر بعد از این‌که الکسی لژه به صحرای گبی (۱۹۲۰–۱۹۲۱) سفر کرده بود، سروده شد. آنابا از آناباسیس به معنای صعود، گرفته شده‌است؛ سفر به درون، و در نتیجه صعود روح، صعود در درون خود، و درون‌نگری. همچنین، جلوه صوتی این واژه نیز برای نویسنده شعر جذاب بود.

نخستین دیدار آنان به صورت بسیار جالبی به وقوع می پیوندند. تراویس میزبان یک پیک نیک پر سر و صدا در حیاط محل خانهٔ خویش است و با صدایی بسیار بلند موسیقی گوش می کند، این در حالی است که گبی در خانه و مشغول مطالعه است.

اصفهان نام بلوکی از ولایت پریت کان و نام شهر «گبی» بوده‌است. گبی بعدها «گی» و سپس عربی شد و به «جی» تبدیل یافت.

کشور چین چشم‌اندازهای طبیعی متنوعی دارد، از استپهای جنگلی و بیابانهایی چون گبی و تکله‌مکان در ناحیهٔ خشک شمالی نزدیک به مغولستان و سیبری روسیه گرفته تا جنگل‌های گرمسیری در سرزمین‌های مرطوب جنوبی نزدیک به ویتنام، لائوس و میانمار. مناطق غربی کشور ناهموار است و رشته‌کوه‌های هیمالیا و تیان‌شان مرز طبیعی آن با هند و آسیای میانه هستند. در مقابل، نواحی شرقی این کشور کم‌ارتفاع است و ساحلی به‌طول ۱۴٫۵۰۰ کیلومتر در جنوب شرقی با دریای جنوبی چین و در شرق با دریای چین شرقی دارد که در سوی دیگرش تایوان، شبه‌جزیره کره، ژاپن و اقیانوس آرام قرار گرفته‌اند.