گبرکان

معنی کلمه گبرکان در لغت نامه دهخدا

گبرکان. [ گ َ رَ ] ( اِخ ) دهی از طسوج سراجه است. ( تاریخ قم ص 114 ).

معنی کلمه گبرکان در فرهنگ فارسی

دهی از طسوج سراجه

جملاتی از کاربرد کلمه گبرکان

هم اندرین مه کاین حرب کرد رفت به سند بحرب کوره و تاراج گبرکان کبر
وَ لَتَجِدَنَّهُمْ و ایشان را یابید أَحْرَصَ النَّاسِ حریصتر مردمان عَلی‌ حَیاةٍ بر زندگانی، وَ مِنَ الَّذِینَ أَشْرَکُوا و گبرکان هم یَوَدُّ أَحَدُهُمْ دوست دارد یکی از آن گبران لَوْ یُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍ اگر او را هزار سال عمر دراز دهندی وَ ما هُوَ بِمُزَحْزِحِهِ مِنَ الْعَذابِ و رهاننده نیست آدمی را از عذاب أَنْ یُعَمَّرَ که او را عمر دراز دهند وَ اللَّهُ بَصِیرٌ بِما یَعْمَلُونَ و اللَّه بینا است بآنچه میکنند.
رفتم درست تا به سرکوی گبرکان ناگه سپیده دیدم کز کوه بردمید
هنوز اندر آن خانهٔ گبرکان بمانده‌ست بر پای چون عرعری
بعقل ار نقش این اسرار بندی میان گبرکان زنار بندی
ز مستی خرقه بر آتش نهادم میان گبرکان زنار بستم