کوچه باغی

معنی کلمه کوچه باغی در لغت نامه دهخدا

کوچه باغی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی مرکب ) منسوب به کوچه باغ. ( فرهنگ فارسی معین ). || آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است. ( فرهنگ فارسی معین ).

معنی کلمه کوچه باغی در فرهنگ عمید

۱. = کوچه باغ
۲. [مجاز] ویژگی هر نوع آواز جاهل مآبانه.
۳. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در آواز دشتی از متعلقات دستگاه شور.

معنی کلمه کوچه باغی در فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به کوچه باغ . یا آواز کوچه باغی . آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است .

جملاتی از کاربرد کلمه کوچه باغی

کم از کهکشان نیست هر کوچه باغی ز بس ریخت بر خاک اختر شکوفه