کلام اسلامی

معنی کلمه کلام اسلامی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] علم کلام، شاخه ای از علوم اسلامی که موضوع آن اصول و مفاهیم اعتقادی ِ دینی است. علم کلام با تکیه بر نقل و عقل، به تبیین مفاهیم نظری، اثبات اصول اعتقادی و پاسخ به شبهات درباره آن ها، می پردازد. به متخصصان این علم، مُتَکَلِّم می گویند.
«کلام» واژه ای عربی به معنای کلمه، سخن و گفتار است. برخی معتقدند که دانش کلام را از آن رو کلام گویند که نخستین اختلاف و بحث اعتقادی که در میان مسلمانان به صورت گسترده درگرفت، اختلاف درباره کلام الله (قرآن کریم) بود. پس از بالا گرفتن مجادلات عقیدتی در قرن دوم و سوم قمری، این بحث پیش آمد که آیا کلام خدا، حادث است یا قدیم. اختلاف چنان اهمیت یافت که پای حکومت را به میدان باز کرد و مأمون عباسی، که خود به حدوث قرآن معتقد بود، در ۲۱۸ق./۸۳۳م. دستور داد تا علمای دینی را در معرض تفتیش عقاید(فتنهٔ خَلق قرآن؛ مِحْنَة خَلق قرآن) قرار دهند و بدین رو، بسیاری از عالمان دینی مخالف حدوث قرآن، به مجازات رسیدند. برخی دیگر از دلایل محتمل برای نامگذاری علم کلام عبارتند از:
به علم کلام، علم اصول الدین نیز گفته اند؛ زیرا تبیین و اثبات اصول دین، از مهمترین اهداف آن است.

جملاتی از کاربرد کلمه کلام اسلامی

فولادوند در سال ۱۳۶۱ در بیمارستان ۵۰۳ ارتش در تهران زاده شد. وی دانش‌آموخته کارشناسی فلسفه و کلام اسلامی است.
بسیاری از مکاتب الهیات اسلامی در بیان عقاید مختلف وجود دارد. با این حال، این واژه کاربرد فنی قابل توجهی در کلام اسلامی داشته است و شاخه‌ای از مطالعات اسلامی است که به توصیف عقاید اسلام می‌پردازد.
ایمان در کلام اسلامی بیانگر ایمان مؤمن به جنبه‌های متافیزیکی اسلام است. ساده‌ترین تعریف آن باور به اصول شش‌گانه ایمان است که به ارکان الایمان معروف است.
برهان حدوث در کلام اسلامی از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ تا جایی که به عنوان طریق ویژه متکلمان در اثبات خدا نامیده شده‌است.