کعب بن جابر ازدی

معنی کلمه کعب بن جابر ازدی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] کَعب بن جَابِر بن عمرو ازدی، (کشته شده در حدود ۶۶ ق) از سپاهیان عمر بن سعد در واقعه کربلا. او در روز عاشورا، بریر بن خضیر را به شهادت رساند.
کعب بن جابر بن عمرو، از طایفه ازد بود. در منابع از وی به کعب بن جابر عبدی (۶۶ق/۶۸۵م) نیز یاد شده است. گفته شده وی تا زمان حکمرانی مصعب بن زبیر زنده بوده است. ابومخنف از عبدالرحمان بن جندب نقل کرده است که کعب در دوره فرمانروایی مصعب می گفت:
کعب در واقعه کربلا از سپاهیان عمر بن سعد بود. روز عاشورا در نبرد بریر بن خضیر با رضی بن منقذ، به یاری رضی شتافت. و بر بریر حمله کرد. به او گفتند: این مرد، بریر بن خضیر قاری است که در مسجد کوفه می نشست و ما را قرآن می آموخت، اما کعب توجهی نکرد و نیزه را بر پشت بریر فرو برد. بریر بر زمین افتاد و کعب با شمشیر او را کشت.
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
از سپاهیان عمر سعد در کربلا که روز عاشورا با بریر بن خضیر جنگید و او را به شهادت رساند. قاتل «بریر» را شخص دیگر نیز نوشته اند.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

جملاتی از کاربرد کلمه کعب بن جابر ازدی

وی به یزید بن معقل از سپاه دشمن، که با وی محاجّه می‌کرد، پیشنهاد مباهله داد و پس از کشتن وی و سی نفر دیگر، رجزخوان جنگید. رضی بن منقذّ عبدی به جنگ بریر آمد. بُریر او را بر زمین افکند و بر سینه اش نشست. منقّذ دیگران را به کمک طلبید. کعب بن جابر ازدی پشت نیزه را بر بریر فرود آورد بریر بینی منقذّ را کند. وی بر اثر نیزه به کنار افتاد و کعب با شمشیر او را کشت.