معنی کلمه کسب حلال در دانشنامه اسلامی
در دین اسلام به فرد مسلمان اجازه داده نمی شود که از هر طریقی کسب کند یعنی مال بدست آورد یا مایحتاج خود و خانواده خویش را تامین کند بلکه مسلمان باید از مسائل مربوط به کسب و کار اطلاع داشته باشد و تنها از راههای حلال (به معنای جایز و روا) کسب داشته باشد.
با نگاه به آیات قرآنی درمییابیم که قرآن هرگز ما را به چشم پوشی از مواهب الهی دعوت نکرده است و فقر را ارزش و نعمت به حساب نیاورده و همیشه آدمی را دعوت به فعالیت نموده است تا از طریق کار و کوشش خود به روزی حلال دسترسی داشته باشد و دستور داده است که از روزی حلال و پاکیزه بخورید:
«یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَتَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ»؛ ای مردم، از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه بخورید و از شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است. (سوره بقره/168)
«...کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ...»؛ از نعمتهای پاکیزهای که به شما روزی دادهایم، بخورید.(سوره بقره/57)
در این آیات مراد از طیبات، چیزهای حلال و پاکیزه است که خداوند متعال روزی بندگانش قرار داده است و به حالت دستوری آورده است که از حلال و طیب تناول کنید.
مسئله تأمین و تضمین روزی به عنوان یک اصل مسلّم از اصول آفرینش در قرآن مجید مطرح است. یعنی از قرآن استفاده می شود که تمام بندگان خدا دارای روزی مقدر هستند و در دیوان الهی هیچ کس از قلم نیفتاده است.
به نمونه ای از آیات توجه کنید: