کربنیک
جملاتی از کاربرد کلمه کربنیک
گاز کربنیک گازی بی‌رنگ، بی‌بو، دارای طعمی مایل به اسید و دارای وزن مخصوص ۱/۵۲ است. این گاز سنگین‌تر از هواست و معمولا در کف محیط یا ظرف قرار می گیرد. (این گاز۰/۰۳٪ از هوا را تشکیل می‌دهد)
در صورتی که خورگی باعث افزایش جلبک‌های سبز گردد، آن را شکوفایی سبز می‌نامند. چهار فاکتور اصلی در این پدیده نقش دارند که شامل: نیتروژن، فسفر، نور خورشید و گاز کربنیک می‌باشند. عدم وجود هر یک از این عناصر باعث محدود شدن پدیده مغذی‌شدن می‌شود و رشد جلبک‌ها را محدود می‌کند.
همچنین کربنیک اسید از واکنش تعادلی دی‌اکسید کربن موجود در جو با مولکول‌های آب گازی شکل نیز به صورت آب پوشیده دست می‌آید.
دو داروی ضد صرع توپیرامات و زونیساماید نیز بازدارندهٔ ضعیف کربنیک آنهیدراز هستند.
گاز کربنیک؛ گاز کربنیک اسید؛ انیدرید کربنیک؛ یخ خشک (جامد)
آب جمع شده در پشت سد در مناطق گرمسیری می‌تواند مقدار قابل توجهی از گاز متان و گاز کربنیک را تولید کند. این گازها در اثر پوسیدگی قسمت‌های مختلف گیاهان و زباله‌هایی به وجود می‌آیند که از بالای رودخانه آمده‌اند و به وسیله باکتری‌های ناهوازی تجزیه می‌شوند. بیشتر گاز تولیدی در اثر پوسیدگی را گاز متان تشکیل می‌دهد که از نظر آثار گلخانه‌ای از دی‌اکسید کربن خطرناک‌تر است. براساس گزارش کمیسیون جهانی سدها، در سدهایی که منبع آن‌ها نسبت به برق تولیدی آن‌ها کوچک است (کمتر از ۱۰۰ وات به ازای هر مترمربع از آب) و درخت‌های اطراف مسیر رودخانه پاکسازی نشده‌اند، میزان گاز گلخانه‌ای تولیدی از یک نیروگاه گرمایی با سوخت نفت بیشتر است.
استازولامید مهارکننده آنزیم کربنیک آنهیدراز است؛ بنابراین در کلیه موجب دفع بی کربنات (پیشگیری از آلکالوز متابولیک)، افزایش ادرار و افزایش جبرانی تنفس برای پیشگیری از اسیدوز متابولیک می‌شود.
آب و هوای زمین در ۵۰ میلیون سال قبل به مراتب گرمتر از امروز بود، اما با تکثیر شدید سرخس در مدار قطب شمال، بیش از ۱۰ هزار میلیارد تن گاز گلخانه‌ای از جو زمین استخراج شد. امروز بیشتر دانشمندان معتقدند که با این روش می‌توان دوباره گاز کربنیک را از جو خارج کرد.