کانایی. ( حامص ) بلاهت. حماقت. نادانی و بیخردی : نبیره که جنگ آورد با کیا هم از ابلهی است و کاناییا.فردوسی.- کانایی کردن ؛ خود رابه نادانی و بلاهت زدن. تظاهر به حماقت و بیخردی کردن : من سخن گویم تو کانایی کنی هر زمانی دست بر دستت زنی.رودکی.
معنی کلمه کانایی در فرهنگ عمید
نادانی، کودنی: من سخن گویم تو کانایی کنی / هر زمانی دست بر دستی زنی (رودکی: ۵۴۰ ).
جملاتی از کاربرد کلمه کانایی
من سخن گویم، تو کانایی کنی هر زمانی دست بر دستی زنی
بر نادان کتاب، کانایی است زی حردمند، جان دانایی است