کافر دلی

ای مسلمانان، نپندارم که من از چنان کافر دلی ایمان برم

چو شاه این ماجرا بشنید بگریست که عشقا این همه کافر دلی چیست

بت کافر دلی دارم که با من سر مهر و دل یاری ندارد

ازو تا جان اگر فرقی کنم کافر دلی باشد من آنگه جای او دانم که جان را جای او دارم

ترا دل می‌پرستد گرچه در دین می‌زنی آتش چنان کافر دلی را نامسلمانی چنین باید

لطف خدای ذوق نشاطش نمی دهد کافر دلی که با ستم دوست خو گرفت

ای بت زیبا کافر دلی و کافر دین کفر و ایمان شده از زلف و رخت هر دو یقین

محتشم هرچند گردیدم ندیدم مثل تو خیره طبعی بی حد از کافر دلی بی‌ترس و باک

بیرحمی بالای زبر دست تو نازم کافر دلی چشم سیه مست تو نازم