کافر حربی

معنی کلمه کافر حربی در لغت نامه دهخدا

کافر حربی. [ ف ِ / ف َ رِ ح َ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کافری که از دولت اسلام فرمان نبرد. مقابل کافر ذمی که مطیع اسلام بود و از او جزیه گیرند. ( رجوع به کافر ذمی و ذمی شود ). و حربی آن است که با او حرب واجب است. ( آنندراج ) :
نگاه آشنا در چشم اوبیگانه میگردد
مسلمان کافر حربی درین میخانه میگردد.صائب.

معنی کلمه کافر حربی در فرهنگ فارسی

کافری که از دولت اسلام فرمان نبرد

معنی کلمه کافر حربی در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] کافر حَربی شخص غیر مسلمانی که معاند حکومت اسلامی است و با مسلمانان در حال جنگ و یا در حال اعلام جنگ باشد. وی هیچ گونه پیمانی از قبیل مُعاهِده و عقد امان و صلح با مسلمین ندارد. کافر حربی می تواند اهل کتاب یا غیر اهل کتاب باشد. جان و مال و امنیت او از سوی حکومت اسلامی مصونیتی ندارد. بر اساس آموزه های اسلام می توان با تشخیص حاکم اسلامی با کافر حربی اگر قصد توطئه نداشته باشد، قرارداد صلح بست.
واژه کافر حربی تعریف واحدی از منظر اندیشمندان اسلامی ندارد. برخی آن را به معنای کافری می دانند که مطیع اسلام نبوده و معاند با حکومت اسلامی باشد و در مقابل کافر ذمی است. و برخی نیز از آن به کفاری که هیچ نوع عهدوپیمانی با مسلمانان ندارد، تعبیر می کنند. همچنین بعضی آن را به عده ای از اهل کتاب که مسلمانان هیچ گونه تعهدی نسبت به آنان ندارند، تعریف می کنند. به عقیده برخی نیز کافر حربی کسی است که از قانون خدا سرپیچی کرده و تحت قرارداد ذمّه، امان و معاهده در نیامده است.
در کتب فقهی شیعه در ابواب جهاد، خمس، عتق، تجارت، ودیعه، احیاءموات، احکام کافر حربی آمده است که به برخی از آنها اشاره می شود.

جملاتی از کاربرد کلمه کافر حربی

ترک تو چنگیز را کشید بیاسا کافر حربی برد بچشم تو یرغو