کاسه تن.[ س َ / س ِ ت َ ] ( ص مرکب ) کنایه از کسی است که از جمیع حیثیات و قابلیتها بی بهره باشد. || کنایه از مرده و میت آدمی هم هست. ( برهان ) : نالان رباب از بس زدن هم کفچه سر هم کاسه تن چوبین خرش زرین رسن ، بس تنگ میدان بین در او.خاقانی.|| مردم گوژپشت را نیز گویند. ( برهان ).
جملاتی از کاربرد کلمه کاسه تن
نالان رباب از بسزدن هم کفچه سر هم کاسه تن چو بین خرش زرین رسن بس تنگ میدان بین در او