کاراکالا
معنی کلمه کاراکالا در دانشنامه آزاد فارسی
(یا: مارکوس اورِلیوس سِوِروس آنتونینوس اوگوستوس) نام اصلی: سِپتی میوس باسیانوس (۱۸۶ـ۲۱۷م)، امـپـراتور روم از ۲۱۱م، پسر و جانشین سِپـتـــی مــیـوس سِـوِروس. همراه پدر به بریتانیا رفت (۲۰۸ـ۲۱۱م) و هنگامی که سوروس در ۲۱۱م درگذشت، با برادر کوچک خود گِتا مشترکاً امپراتور شد. با پشتیبانی ارتش، گِتا را کشت و در ۲۱۲م حکمران مطلق امپراتوری شد. در زمان سلطنت او در ۲۱۲م، به همۀ ساکنان آزاد امپراتوری حق شهروندی روم اعطا شد. به تحریک ماکرینوس، که بعد از او قدرت را دردست گرفت، به قتل رسید. کاراکالا بناهای باشکوهی چون حمام های کاراکالا در رُم و طاق نصرت سِپتی موس سِوِروس را ساخت. با اقدام آلمانی و نیز برضد پارت ها جنگید. لقب او برگرفته از بالاپوش بلند سلتی (کاراکالا) بود که برتن میکرد.
جملاتی از کاربرد کلمه کاراکالا
اردوان شاد از اینکه نبردهای ویرانگر میان ایران و روم می‌رفت تا با این پیوند پایان پذیرد، جشنی بزرگ تدارک دید و از همهٔ بزرگان دعوت کرد و آمادهٔ پذیرایی از کاراکالا و همراهانش شد. کاراکالا که توطئه گسترده‌ای را سازمان داده بود، با سپاهی گران روانهٔ ایران شد. هنگامی که اردوان و همراهانش به جهت خوش‌آمدگویی به محل استقرار رومیان رفتند، رومیان آنان را غافلگیر کردند و به آن‌ها یورش بردند و بسیاری از ایرانیان را که فاقد هر گونه سلاحی بودند، کشتند، ولی اردوان توانست از این مهلکه جان سالم به در برد. کاراکالا پس از این کار زشت و ناجوانمردانه‌اش در سال ۲۱۷ میلادی در نزدیکی حران کشته شد.