کارانزا

بتیس صد سالگی خود را در سال ۲۰۰۷ جشن گرفت. این جشن شامل یک مسابقه ویژه برابر میلان، قهرمان اروپا در ۹ اوت بود که به لطف پنالتی اوایل نیمه دوم توسط مارک گونزالز ۱–۰ پیروز شد. هفت روز بعد، این باشگاه جام رامون دِ کارانزا را که در شهر همسایه کادیس برگزار شد، پس از پیروزی برابر رئال مادرید در نیمه نهایی و شکست دادن رئال ساراگوسا در ضربات پنالتی در بازی نهایی بالای سر برد.

سخنان کارانزا درست از آب درآمد و او به وعده‌اش عمل کرد و ۵۰ میلیون پزوتا بودجه را برای ساخت استادیوم اختصاص داد. یک ماه و نیم پس از مرگ سانچز پیس خوان، اولین سنگ بنای استادیوم جدید گذاشته شد و کار ساخت ورزشگاه آغاز گردید. معماری و طراحی این پروژه به مانوئل مونیوز موناستریو که پیش از این استادیوم سانتیاگو برنابئو را نیز طراحی کرده بود، سپرده شد.

او به یک اشراف‌زاده اهل اسپانیا به نام آندرس دورانتس د کارانزا فروخته شد. ممکن آزموری به عنوان یک مسلمان بزرگ شده باشد، اما از آنجا که اسپانیا به غیر کاتولیک‌ها، به ویژه به مسلمانان و یهودیان، اجازه سفر به «دنیای جدید» را نمی‌داد، اکثر مورخان معتقدند که او برای شرکت در این سفر باید به آیین کاتولیک رومی روی می‌آورد. نام مسیحی او، استبان (به معنی استفان)، نشان می‌دهد که او احتمالاً غسل تعمید یافته است.