کار ناکرده

معنی کلمه کار ناکرده در لغت نامه دهخدا

کار ناکرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) ناکرده کار. آنکه عملی را انجام نداده باشد.

معنی کلمه کار ناکرده در فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که کاری انجام نداده باشد نا کرده کار نکرده کار .
ناکرده کار

جملاتی از کاربرد کلمه کار ناکرده

حافظ خام طمع شرمی از این قصه بدار کار ناکرده چه امید عطا می‌داری؟
روزی اندر سراچهٔ شاهی کار ناکرده مزد می‌خواهی؟
آخر گفت: اگر خواهی که فریفته نباشی کار ناکرده را کرده مپندار.
ترسم که کند امید و بیم و آخر کار ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده
مزن بر خود از کار ناکرده لاف مکن هیچ رای سخن بر گزاف
چه شکایت کنی ز مردن طفل؟ کار ناکرده جان سپردن طفل؟
هر ساز که ساختم درین واقعه من در کار شکست و کار ناکرده بماند