کار رفتن

چه این گفته آمد به پا خاستند همی کار رفتن بیاراستند

چون به حج رفتی مخور غم گر نبودت حج از آنک کار رفتن از تو بود و کار توفیق از خدای

نام این شخص در ابتدا ایشبعل بوده اما برخی نسخه‌ها او را ایشبوشت نامیده‌اند، زیرا به کار رفتن کلمه «بعل» در یک نام اسرائیلی، برای کاتبان آزاردهنده بوده‌است. بوشت در عبری به معنای شرمسار است.

باز کار رفتن باغ است و گلگشت چمن بعد ازین در باغ نتوان رفت و نتوان گشت باز

تو درگاه شاهان ندیدستی ایچ شنو پند پس کار رفتن بسیچ

امیر چون این نامه بخواند، در حال مرا گفت که این مرد خرف‌ شده است و نداند که چه میگوید. جواب نویس که «صواب این است که ما دیده‌ایم. و خواجه بحکم شفقت آنچه دید باز نمود. و منتظر فرمان باید بود تا آنچه رای واجب کند فرموده آید.» که آنچه من می‌بینم شما نتوانید دید. جواب نبشته آمد و همگان این بدانستند و نومید شدند، و کار رفتن ساختن گرفتند .

به کار رفتن واژه‌ای به جای واژه دیگر مجاز نام دارد. هیچ‌گاه چنین امری ممکن نیست مگر آن که میان آن دو واژه در خارج از کلام رابطه‌ای بر قرار باشد.

چو مرگ آمد و کار رفتن ببود نه دانش نماید نه پرهیز سود