ژان پل سارتر

در اینجاست که ژان پل سارتر می‌نویسد: «تمامی یک انسان از تمامی انسان‌ها ساخته شده و برابر همهٔ آنها ارزش دارد و ارزش هر یک از آن همه با او برابر است.»

فلسفه سورن کییرکگور پایه نظری اگزیستانسیالیسم را در سده ۱۹ام به وجود آورد. اگزیستانسیالیسم بی‌خدا بعد از انتشار هستی و نیستی ژان پل سارتر در ۱۹۴۳ رسمیت یافت، و سارتر بعدها صراحتاً در اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر (۱۹۴۶) به آن اشاره نمود. سارتر پیش از آن با روحیه اگزیستانسیالیسم بی‌خدا آثاری نوشته بود؛ از جمله تهوع (۱۹۳۸) و داستان‌های کوتاه دیوار (۱۹۳۹). سیمون دو بووار نیز از دیدگاه بی‌خدای اگزیستانسیالیست نوشته است.

آزادی حقیقی آزادی از آزادی ژان پل سارتر است و این آزادی سارتر عین گریز از آزادی است.