چرش

همه چون دانه انگور و دلم چون چرش است همه چون برگ گلاب و دل من همچو دکان

با شیره فشارانت اندر چرش عشقم پای از پی آن کوبم کانگور تو افشارم

زان باده که عصیرش اندر چرش نیامد وان شیشه که نظیرش اندر حلب ندیدم