چرخ باد

تخت تو چرخ باد که در بارگاه تو خورشید تیغ زن چو قمر هم سپر کشید

پیشگاهش چرخ باد و همنشینش بخت باد غمگسارش دهر باد و می گسارش ماه باد

تا هست کوه و چرخ همی ملک و دولتش چون چرخ باد عالی و چون کوه پایدار

چو چرخ باد خزان را بباغ راه دهد ببرگ سبز رزان باد رنگ کاه دهد

چون مهرباد روز بقای تو بی ظلام چون چرخ باد ساعت عمر تو بی عبر

از چرخ باد برتر قدرتو و اندرو کار تو مستقیم در آن خط استوا

درگاهت از بلندی با چرخ باد همسر بام سرای خصمت با بوم ساده بادا

همتت را چو چرخ باد علو دولتت را چو کوه باد اساس

در زیر چرخ باد هوا دید موج‌زن چونان که نور دیدهٔ بینا دراوفتاد

این چو آبادی چرخ باد به جود و‌آن شده ختم امهات وجود