چاره گر

معنی کلمه چاره گر در لغت نامه دهخدا

چاره گر. [ رَ / رِ گ َ ] ( ص مرکب ) صاحب تدبیر. مدبر. آنکه در کارها تدبیر و تأمل کند. کسی که بحیلت و تدبیر و تفکر کارها را بسامان رساند: صیرفی ؛ مرد محتال و چاره گر و تصرف کننده در کارها. ( منتهی الارب ) :
که دانست کاین چاره گر مرد سند
سپاه آرد از چین و سقلاب و هند.فردوسی.شوم زو بپرسم بگوید مگر
ز چاره چه کرده ست آن چاره گر.فردوسی.سر ماهرا کار شد ساخته
وز آن چاره گر گشت پرداخته.فردوسی.زن چاره گر زود بردش نماز
چنین گفت کای شاه گردنفراز.فردوسی.چنین گفت با چاره گر کدخدای
کزو آرزوها نیاید بجای.فردوسی.بدادش بدان دایه چاره گر
یکی دست جامه بدان مژده بر.فردوسی.که او پیل جنگی و چاره گر است
فراوان بگرد اندرش لشکر است.فردوسی.از ایران بیامد یکی چاره گر
بفرمان دادار بسته کمر.فردوسی.ز درگه یکی چاره گر برگزید
سخنگوی و دانا چنان چون سزید.فردوسی.کردار بود چاره گر کار بزرگان
کردار چنین باشد و او عاشق کردار.فرخی.وگر ایدون به بن انجامدمان نقل و نبید
چاره هر دو بسازیم که ما چاره گریم.منوچهری.که داند گفت چون بد شادی ویس
زمرد چاره گر آزادی ویس.فخرالدین اسعد ( ویس و رامین )در همه کاری آن هنرپیشه
چاره گر بود و چابک اندیشه.نظامی.نجات آخرت را چاره گر باش
در این منزل ز رفتن باخبر باش.نظامی. || معالج. علاج کننده. آنکه علاج بیماری ودرمان درد کند. کسی که ناتوانان و دردمندان را علاج کند و بفریاد رسد :
سپهبد سوی آسمان کرد سر
که ای دادگر داور چاره گر.فردوسی.ترا دیدم اندر جهان چاره گر
تو بندی بفریاد هر کس کمر.فردوسی.بدین کار اگر تو نبندی کمر
نبینم به گیتی دگر چاره گر.فردوسی.نیامد ز بیژن به ایران خبر
نیایش نخواهدبدن چاره گر.فردوسی.بنزدیک خاتون شد آن چاره گر
تبه دید بیمار او را جگر.فردوسی.ره آموز و روزی ده و چاره گر
بوداین شه بی پدر را پدر.

معنی کلمه چاره گر در فرهنگ عمید

ویژگی کسی که با اندیشه و تدبیر دردی را درمان کند یا کاری را به سامان برساند، چاره ساز، چاره کننده، چاره اندیش: زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست / راه هزار چارهگر از چارسو ببست (حافظ: ۸۰ ).

معنی کلمه چاره گر در فرهنگ فارسی

صاحب تدبیر . مدبر . آنکه در کارها تدبیر و تامل کند . کسیکه بحیلت و تدبیر و تفکر کارها را بسامان رساند .

جملاتی از کاربرد کلمه چاره گر

ای ز کرم چاره گر کارها مرهم راحت نه آزارها
عیسی بی چاره گر یک دم فرود آید ز خر رو، به خر آرند چست و پشت بر عیسی کنند
چنین گفت با چاره گر کدخدای کزو آرزوها نیاید بجای
بداندیش گردد پدر بر پسر پسر بر پدر همچنین چاره گر
فرانک برآشفت کای چاره گر برآنی که از تو ندارم خبر
بگه معرکه گر شیر بود دشمن تو همچو روباه شود چاره گر و حیلت کوش
حریف منت احباب نیستم غالب خوشم که کار من از سعی چاره گر گذرد
دلی چون به دست آوری چاره گر که هر دم بگردد به نوع دگر
حال دل خود گفتم با چاره گر دردی بیچاره به درد دل آهی زد و گریان شد
کای چاره گر درون ریشم روزی عجب آمده ست پیشم
زن چاره گر بستد آن نامه را شنید آن سخنهای خود کامه را