چار جهت

معنی کلمه چار جهت در لغت نامه دهخدا

چارجهت. [ ج َ هََ ] ( اِ مرکب ) چهارسوی و چهارطرف. ( ناظم الاطباء ). مشرق و مغرب و شمال و جنوب. چهارسمت. || عالم. ( ناظم الاطباء ).

چهار سوی و چهار طرف . مشرق و مغرب و شمال و جنوب . چهار سمت . یا عالم .

چون مهرهٔ ششدر، شده رفتار ز یادم از چار جهت بسته فلک راه گشادم

در کعبه بهر چار جهت رو بهم آرند در دایره وحدت حق روی برویید

از چار‌جهت باد مقابل به تو نصرت از چار جهت تاکه برون نیست تقابل