پلورالیسم
معنی کلمه پلورالیسم در دانشنامه آزاد فارسی
معنی کلمه پلورالیسم در دانشنامه اسلامی
پلورالیسم در لغت به معنای کثرت و جمع در مقابل تفریق و کاهش است. در اصطلاح نام مکتب اصالت تکثر است که پیروان آن مدعی هستند: «حق های مختلف داریم» یعنی هیچ مکتبی برتر از مکتب دیگر نیست و هیچ مکتب دینی بر مکتب غیردینی برتری ندارد.»
تورانی، علی، پلورالیسم دینی و چالش ها، ص ۷، تهران، نشر مرشد، ۱۳۸۱.
پیشینه پلورالیسم را شاید بتوان به نیمه قرن ۲۰ ارجاع داد، این مفهوم برای نخستین بار زمانی در جهان مسیحیت مطرح شد که فرقه های گوناگون مسیحی با مهاجرانی مواجه شدند که در پذیرش مسیحیت گردن نمی نهادند، ایستادگی آنها متکلمان مسیحی را به چالش کشاند. آنها که قرن ها شعار می دادند بیرون از کلیسا هیچ نجاتی وجود ندارد، درحالی که می دیدند در پیروان ادیان دیگر انسان های صالحی وجود دارد. به این ترتیب در جنگ جهانی دوم، کارل رانر متکلم کاتولیک این نظریه را مطرح کرد که برخی "مسیحیانِ بی نامند" یعنی کسانی که زندگی و اخلاق خوبی دارند در حقیقت مسیحی اند، هرچند در ظاهر مسیحی نباشند و با ارائه این نظریه شمول گرایانه زمینه پیدایش پلورالیسم فراهم شد.
رجبی نیا، داود، حقانیت یا نجات، ص۱۰-۸، قم، مرکز پژوهش های صدا و سیما، ۱۳۷۹.
مک لنن در کتاب خود از سه سطح گسترده کثرت گرایی یاد کرده است، که هر کدام مبتنی بر مطالبی می باشند. برای فهم بهتر معنای کثرت گرایی به آن اشاره می کنیم:
← مبنای کثرت گرایی روش شناختی
...
معنی کلمه پلورالیسم در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه پلورالیسم
علم سیاست از منظر روش‌شناختی شاخه‌ای از روش‌های پژوهشی اجتماعی است. رویکردهایی که در این علم وجود دارند شامل؛ پوزیتویسم، تفسیر گرایی، نظریهٔ انتخاب منطقی، رفتار گرایی، ساختار گرایی، پسا ساختار گرایی، رئالیسم یا واقع‌گرایی، نهاد گرایی و پلورالیسم یا کثرت گرایی است. علم سیاست به عنوان یکی از شاخه‌های علوم اجتماعی از روش‌ها و تکنیک‌هایی استفاده می‌کند که شامل دو دسته هستند؛ منابع دست اول همچون اسناد تاریخی و مدارک رسمی و منابع دست دوم همچون مقالات علمی نشریات، تحقیقات منطقه‌ای، تحلیل‌های آماری، مطالعات موردی، پژوهش‌های تجربی و مدل‌سازی می‌باشند.
در سال‌های آخر عمر، با پلورالیسم مذهبی مورد حمایت جان هیک مواجه شد و تحت تأثیر آن قرار گرفت.
اندیشمند دیگر که اندیشه‌ای مهم در این دوره از خود ارائه کرد، چارلز بلتبرگ بود که میان چهار فلسفه سیاسی معاصر تمایز قائل شد: بی‌طرفی‌گرایی، پست‌مدرنیسم، پلورالیسم و میهن‌پرستی.