پشاپویه

معنی کلمه پشاپویه در لغت نامه دهخدا

پشاپویه. [ پ َ ی َ ] ( اِخ ) فشافویه. نام بلوکی در جنوب شرقی طهران. دو بلوک غار و پشاپویه از شمال محدود است به کوه سه پایه و حومه طهران و کن و از مغرب به شهریار و از جنوب به دریاچه قم و کویر و از مشرق به ورامین ، قسمت شمالی آن موسوم به غار و قسمت جنوبی پشاپویه است. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ص 358 ). ناحیت فشافویه ، و در او سی پاره دیه است. کوشک و علی آباد وکیلین [ ظاهراً کلین ] و جرم و قوج اغاز ، معظم قرای آنجاست. ( نزهةالقلوب حمداﷲ مستوفی ص 54 ). و هم چنین در ولایت نشابوریه [ ظ. پشاپویه ] و [ در ] شهریار، پشته سرخی است در زیر آن پشته غاریست و در آن غار مثال پستانهای شتر آویخته است و ازو قطرات میچکد و در اکثر اوقات آن غار از آن قطرات پرآب است و مردم معلول را مفید است و به تبرک بجایها برند و گویند از برکت امامزاده است که در آن نواحی آسوده است. ( نزهةالقلوب ص 287 از تحفةالغرایب ).

معنی کلمه پشاپویه در فرهنگ فارسی

قسمت جنوبی بخش غار را پشاپویه گویند. و آن در حوضه رودخانه شور و رودخانه کرج قرارگرفته و ده معروف آن قلعه محمد علیخان سرراه قم بتهران میباشد که جمعیت آن ۴۵۶ تن است . محصول غلات میوه .شغل مردم کشاورزی گلیم و جوال بافی است .

معنی کلمه پشاپویه در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:فشاپویه، بخش

معنی کلمه پشاپویه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پَشاپویه، یا فشاپویه، فشافویه، ناحیه ای کهن در ری، و یکی از بخش های سه گانه شهرستان ری در استان تهران می باشد.
این بخش متشکل از دو دهستان حسن آباد و وهن آباد، یک شهر به نام حسن آباد، و ۵۸ روستای دارای سکنه است.
← موقعیت جغرافیایی
از پشاپویه نخستین بار در منابع جغرافیایی سده ۴ق به عنوان یکی از رستاق های مشهور ری یاد شده است.
← سده ۲ قمری
از میان مردمان روستای کلین پشاپویه، فقیهان شیعی برجسته ای چون محمد بن یعقوب کلینی و احمد بن ابراهیم بن علّان کلینی برخاسته اند. امروزه نیز روستایی به همین نام در دهستان حسن آباد از بخش پشاپویه در ۳۸کیلومتری شهرری، با جمعیتی حدود ۴۹۰نفر پابرجاست

جملاتی از کاربرد کلمه پشاپویه

در سال ۱۳۱۰ خورشیدی تهران یکی از ۲۷ ایالت ایران و پشاپویه یکی از ۱۲ ولایت آن بود. در سال ۱۳۵۵ خورشیدی، شهرستان تهران پنج بخش داشت به نام‌های حومه، رودبار قَصْران، لواسانات، ری و فَشافویه‌/پشاپویه و دارای سه شهر تهران، اوشان، فشم، میگون، و فرحناز بود و جزو استان مرکزی به‌شمار می‌آمد.