پروردگان

کسی تا چند رام این هوس پروردگان باشد گهی از چشم مردم چون حیا رم می‌توان کردن

جهانا چه خواهی ز پروردگان چه پروردگان داغ دل بردگان

بندگان پروردگان دولت و بخت تواند خاصه آن شیر دلیر و میر بی‌همتا و نر

گرچه باشد قوّت پروردگان جان خرد چون بمدحش رنج بیند جان خرد پرور شود

هم مسند خشن پوش پروردگان قاقم

همه پروردگان آب و گلند هر چه در باغ از گل و خار است

ترحّم از نظر افتادگان چشم مخمورش تبسّم از نمک پروردگان لعل پر شورش

در ترقی همه به تربیتش ناز پروردگان مکرمتش

رضوان پروردگان رعیت و در وی جور و ستم نی بقدر نیم سپندان

سر من بنده بر گردون رساندی کم از پروردگان خویش خواندی