پراندوه

دل تنگ زینب (س) پراندوه گشت به گردش سپاه غم انبوه گشت

برفتند گریان ز پیشش به در پر از درد جان و پراندوه سر

مردمان از گور وی دستی خالی و دلی پراندوه بازگشتند، آن زمان دیگر گرانی مصیبت را دریافتند. چرا که قدر آفتاب را پس از غروب می دانند.

زمان نزع هجده ساله عاشق دختری دیدم ابا سیمای پراندوه و اندر رفته چشمانی:

دو تا گشت بالای شمشادیم پراندوه گشته دل شادیم

دلش بد پراندوه از آن داوری که قلوش روان شد پی یاوری