پاکیزه گهر

چون شبنم پاکیزه گهر جسم گدازان در دامن گلزار به خورشید سوارند

می شود خوار، کند هر که عزیزان را خوار عزت مردم پاکیزه گهر باید داشت

در قدح خون شفق دارد و گل می خندد مشرب مردم پاکیزه گهر دارد صبح

ای جهاندار بلند اختر پاکیزه گهر ای مخالف شکر روزمزن دشمن مال

تازه شد جان گل از شبنم پاکیزه گهر فیض در صحبت ارباب نظر بسیارست

صائب چو صدف گر لب دریوزه گشایی حاجت طلب از مردم پاکیزه گهر کن