معنی کلمه پاکیزه سرشت در لغت نامه دهخدا پاکیزه سرشت. [ زَ / زِ س ِ رِ ] ( ص مرکب ) پاک طینت. پاک نهاد. پاک فطرت. پاک سرشت : عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت.حافظ.
معنی کلمه پاکیزه سرشت در فرهنگ عمید پاک سرشت، پاک نهاد، پاک طینت: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت / که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت (حافظ: ۱۷۲ ).
جملاتی از کاربرد کلمه پاکیزه سرشت بس به فرمودهٔ آن سید پاکیزه سرشت پس به فرمودهٔ آن پادشه عرش سریر عیب رندان مکن این زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت بر سر خود دهدم جا، خم پاکیزه سرشت خاکم آن روزکه درمیکده خواهد شد خشت