پاک یزدان

به آواز گفت آن زمان شهریار که جز پاک یزدان مجویید یار

بباشیم بر پیش آتش به پای مگر پاک یزدان بود رهنمای

به پنجم چنین گفت آن نامدار که ای پاک یزدان به روز شمار

نیاریم هرگز به خاطر نهیب بخواهیم از پاک یزدان شکیب

گه خفی دادم قسم گاهی جلی پاک یزدان را به شاه دین علی

پذیرفتم از پاک یزدان ترا به رای و دل هوشمندان ترا

برآن شاه و بر آل پاکش درود رسد هر دم از پاک یزدان درود

ور ایدون که او کژ گوید همی ره پاک یزدان نجوید همی

بی رضای پاک یزدان هیچ کاری را نکرد کار یزدان بود در روی زمین گر کار داشت

کزین بگذری سفله آن را شناس که از پاک یزدان ندارد سپاس