پاک روز

چو پیدا شود پاک روز سپید دو بهره بپیماید از چرخ شید

ز نور واحد یزدان پاک روز کثیر سیاه گردد چون روزگار اهریمن

چنین میوه را چون کند آشکار جهان داور پاک روز شمار

ابر روی نیکان بود پاک روز چوپاکان بود شاد و محشر فروز

نیاسود تیره شب و پاک روز همی راند تا پیش کوه اسپروز