پاک اعتقاد

به ناچار آن پیر پاک اعتقاد روان شد به دیدار ابن زیاد

نازم به مشرب دل پاک اعتقاد اسیر از توبه روزه دارم و پیمانه می زنم

گزید از اهل صفاهان یکی جوانمردی بلندهمت و پاک اعتقاد و نیک شعار

ستوده سیرت و پاک اعتقاد و نیکو ظن بدل خدای شناس و بتن خدای پرست

شه پاک اعتقاد شاه زمین می شناسد یقین که هست چنین

یکی روز با پیر پاک اعتقاد سخن راند مسلم ز پور زیاد

فال تو سعد ای نقی پاک اعتقاد از دین علم بر آور و آهنگ جاه کن

پس ز راه دین و پاک اعتقاد کرد او بر غیرت حق اعتماد

سالک شوریدهٔ پاک اعتقاد آمد از دریا برون پیش جماد