پالاتن

معنی کلمه پالاتن در لغت نامه دهخدا

پالاتن. [ ت َ ] ( اِخ ) یکی از پشته ها و تلال هفتگانه روم قدیم که بنابر روایات کهن نخستین مساکن رومیان بدانجا بنا شده است و رجوع به پالاسیوم شود.

معنی کلمه پالاتن در فرهنگ فارسی

پالاتن یکی از تپه های هفتگانه رم ( روم ) که شهر رم را نخست بر فراز آن تلها بنا نهادند و به موجب روایات قدیم مسکن رمولوس و اواندر بر فراز تل مذکور بوده است . از زمان اغسطس تل پالاموسیوم مسکن امپراتوران شد . ارتفاع این تل ۱۵ متر و محیط آن ۱۷۴۴ متر است .
یکی از پشته ها و تلال هفتگانه روم قدیم که بنابر روایات کهن نخستین مساکن رومیان بدانجا بنا شده است

جملاتی از کاربرد کلمه پالاتن

سال ۱۵۴۱ اتو هنری، انتخابگر پفالتس به لوتریانیسم گروید. اوج و زوال آنها با حکومت شاهزاده انتخابگر پالاتن فریدریش پنجم، شاهزاده انتخابگر پفالتس مشخص شده است که تاجگذاری او به عنوان پادشاه بوهم در سال ۱۶۱۹ باعث آغاز جنگ سی‌ساله شد. پس از صلح ۱۶۴۸ وستفالی، سرزمین‌های ویران‌شده بیشتر تحت تأثیر لشکرکشی‌های مجدد فرانسوی‌ها که توسط لوئی چهاردهم راه‌اندازی شد، در جنگ نه‌ساله به اوج خود رسید، آسیب دید. این انتخابگرنشین در اتحاد شخصی با انتخابگرنشین بایرن از سال ۱۷۷۷ به طور مشترک اداره میشد و سرانجام با میانجی‌گری پروس و الحاق توسط انتخابگرنشین بادن در ۲۷ آوریل ۱۸۰۳، پفالتس از میان رفت.
شاموئل در زمان پادشاهی ایشتوان یکم پالاتن مجارستان بود. در زمان پادشاهی پتر شاموئل برکنارشد.