پارسایی

ز دامن نظر اهل عشق پاکترست زمین میکده از فیض پارسایی ما

پلید اعتقادان پاکیزه پوش فریبندهٔ پارسایی فروش

برو ناصح به زهد و پارسایی مخوانم غیر این هم کار دارم

پدرش یعقوب _که خود کشیش روستا بود_ در کودکی به وی در آموزش زبان آشوری و دین مسیحی به کودکان دیگر یاری می‌کرد. با از دست دادن مادر در نوجوانی، شیوه زندگی پارسایی را برگزید و در ۱۸۸۰ به دیر کشیشان دومینیکی در موصل پیوست و در آنجا زبانهای سریانی، کلدانی، عربی، فرانسوی، ترکی، لاتین را به همراه یزدان‌شناسی و خردشناسی آموخت. ۹ سال پس از آن به زادگاه خود بازگشته و دوباره به آموزگاری در کلیسا پرداخت.

چه شاهدی تو که زاهد به یک کرشمهٔ تو متاع تقوی و کالای پارسایی داد

عقل گوید «پارسایی پیشه کن » مست عشقم، پارسایی چون کنم؟

نسک‌های پهلوی از پیشوایی پارسا به نام بخت‌آفرید یاد می‌کنند که در روزگار خسرو انوشیروان می‌زیسته‌است. چنان‌که از درون مایه این نسک‌ها برمی‌تابد بخت‌آفرید از مفسران نام‌آور اوستا و زند در آن روزگار بوده‌است. وی در میان مردم روزگار خویش به رادی و پارسایی مشهور بوده و مردمان حرمت بسیار بر او می‌نهادند.

برهاند قید عشقم، ز بلای پارسایی که از این خجسته قیدم، ندهد خدا رهایی

نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران٬ رهبری ارکستر ملی ایران (۱۳۸۹–۱۳۹۱)٬ انتشار آلبوم موسیقی «بودن و نبودن» شامل مجموعه ای از قطعات ارکسترال (۱۳۹۰)٬ رهبری ارکستر هنرستان موسیقی دختران (۱۳۹۵)٬ رهبری ارکستر «بادی کارا» ۱۳۹۵٬ انتخاب به عنوان رهبر مهمان از سوی ارکستر تئاتر دولتی آذربایجان (۱۳۹۶)٬ رهبری ارکستر موزیکال نمایش «الیور توئیست» به کارگردانی حسین پارسایی (۱۳۹۶)٬ رهبری ارکستر موزیکال نمایش «بینوایان» به کارگردانی حسین پارسایی (۱۳۹۷)٬ عضویت در کانون آهنگسازان سینمای ایران٬ تدریس در هنرستان موسیقی ملی دختران و پسران٬ تدریس در دانشگاه جامع علمی کاربردی

یَسْئَلُونَکَ ترا می‌پرسند عَنِ الْأَهِلَّةِ از نو ماهها قُلْ بگوی هِیَ مَواقِیتُ لِلنَّاسِ آن هنگامهای ساخته و نهاده خدای است مردمان را، وَ الْحَجِّ و ساخت حج را، وَ لَیْسَ الْبِرُّ و پارسایی و نیکی آن نیست بِأَنْ تَأْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ ظُهُورِها که بخانه‌های خود از بام درآئید، وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقی‌ لکن پارسایی پارسایی آن کس است که از خشم اللَّه بپرهیزد، وَ أْتُوا الْبُیُوتَ مِنْ أَبْوابِها بخانه‌ها که آئید از در درآئید، وَ اتَّقُوا اللَّهَ و از خشم و عذاب اللَّه بپرهیزید لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ تا مگر با نیکویی جاوید بمانید.

جواد تبریزی پس از گذران یک دوره بیماری، دوشنبه ۱۳۸۵/۸/۲۹ برابر با ۲۸ شوال ۱۴۲۷ درگذشت و چهارشنبه ۱۳۸۵/۹/۱، پس از تشییع و اقامهٔ نماز توسط حسین وحید خراسانی، در قسمت بالاسر حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد. در پی درگذشت وی، سید علی خامنه‌ای نیز پیام تسلیتی صادر کرد و او را از برجسته‌ترین اساتید حوزه علمیه قم توصیف کرد که پارسایی و خلق و خوی مردمی‌اش او را شخصیتی محبوب بین جوانان ساخته بود.

مگر گفتم که از بس پارسایی همه ننگ آیدش از پادشایی

سعدیا در کوی عشق از پارسایی دم مزن هر متاعی را خریداریست در بازار خویش

نظر دوم در مورد این مسئله این است که اقدام نهایی مادربزرگ یک عمل خیرخواهانه نبوده و او دوباره سعی دارد خود را از کشته شدن نجات دهد. برخی می‌گویند که فلانری اوکانر از این بهانه به عنوان آخرین لحظه لطف مادربزرگ استفاده می‌کند تا داستان را از خونریزی و خشونت نجات دهد. فردریک اسلس استدلال می‌کند که "می توان به راحتی از امیدش [امید اوکانر] عبور کرد که حرکت نهایی مادربزرگ به ناجور ممکن است فرایندی را آغاز کند که "او را به پیامبری تبدیل کند که قرار بود تبدیل شود"؛ همانطور که اوکانر قاطعانه می‌گوید، این یک داستان دیگر است، و این یک پارسایی بی پروایی خواهد بود که حتی می‌تواند آن را پیشنهادی از جانب ما ارائه دهد".

صدای صوت مغنی عجب بلند افتاد به هرزه پست نشد صیت پارسایی ما