پارافین

بالم لب نوعی موم یا پماد است با وجود ترکیبات نرم‌کننده و مرطوب‌کننده باعث لطافت و آبرسانی لب‌ها می‌شود. بالم لب‌ها با چربی کنترل شده مانع از ایجاد احساس سنگینی و چسبندگی لب شده و از طرفی از خشکی و ترک خوردن آن جلوگیری می‌کنند. بالم لب اغلب شامل موم زنبور عسل یا موم نخل، کافور، استیل الکل، لانولین، پارافین و بنزین و سایر مواد است. برخی انواع آن حاوی رنگ، طعم، عطر، فنل، اسید سالیسیلیک و ضدآفتاب هستند.

اعتقاد بر این است که رسوبات اوزوکریت تقریباً به همان روشی که رگه‌های معدنی ایجاد می‌شوند، تبخیر آهسته و اکسیداسیون نفت منجر به رسوب پارافین محلول آن در منافذ و شکاف‌هایی شده‌است که قبلاً توسط مایعات اشغال شده بود. سختی اوزوکریت از میزان سختی یک موم بسیار نرم تا یک تودهٔ سیاه به سختی گچ متفاوت است.

در استرالیا، گرمایش توسط نفت به عنوان سوخت مناسب برای گرمایش زمستانی محسوب نمی‌شد. اکثر بخاری‌های نفتی که از اواخر دهه ۱۹۵۰ تا اوایل دهه ۱۹۷۰ محبوب بودند، دیگر از رده خارج محسوب می‌شوند. کیت‌هایی که به بخاری اجازه استفاده از گاز طبیعی و پارافین را می‌داد به بازار ارائه شدند. دولت برزیل از پروالکل در سال ۱۹۷۵ استفاده می‌کرد که مخلوطی از اتانول با بنزین بود که برای مصرف سوخت اتومبیل استفاده می‌شد.

اوزوکریت یا اوزوسریت، که به‌طور باستانی با نام موم خاکی نیز شناخته می‌شود، یک موم معدنی یا پارافین خوشبوی طبیعی است که در بسیاری از مناطق یافت می‌شود. به دلیل نداشتن ترکیب مشخص و ساختار بلوری، یک کانی محسوب نمی‌شود، بلکه فقط یک شبه‌کانی یا کانی‌نما محسوب می‌شود.

طراحی و دوام ساخت بدنه با اجزاء فایبرگلاس نیازمند طراحی توسط لایه‌هایی از الیاف حصیری آغشته در رزین است که به‌صورت لایه‌ای بروی هم ساخته می‌شوند که در نهایت منجر یه ساخت لایه‌ای قوی و انعطاف‌پذیر خواهد شد. بعد از آماده شدن لایه‌های الیاف و حصیر و تثبیت مقاوت آن، قسمت خارجی آن توسط ماده‌ای به نام ژل‌کت آغشته می‌شود که ضد اشعهٔ فرابنفش خورشید است. علاوه‌بر این که قسمت داخلی بدنه فایبرگلاس ضدآب و ضد نفوذ است لایه بیرونی که لایه‌ای از ژل‌کت دارد مانع نفوذ آب یا ماده به درون آن می‌شود که مقداری از ماده پارافین به آن اضافه شده‌است.