پادیاو
معنی کلمه پادیاو در فرهنگ فارسی
پادیاب شستن و پاکیزه کردن چیزها با دعا خواندن باشد
معنی کلمه پادیاو در دانشنامه آزاد فارسی
در معماری ایرانی، حیاط محصوری که حوضی در آن قرار داشته، و یا جوی آبی از آن عبور می کرده است. به نقل از محمد کریم پیرنیا، در فارسی کهن و میانه «پادیاو»، «پادیاوی» یا «پادیاب» به معنای طهارت و شست وشو بوده است، و تشتِ آبِ مخصوص شست وشو را نیز «پادیاب دان» می گفته اند. در معماری پیش از اسلام، فضایی برای شست وشوی معمولی (نه استحمام) بوده است. پس از اسلام به وضوخانه یا میان سرا و جلوخان مسجد تبدیل شد، اما همچنان کارکرد تطهیر دارد. واژۀ پادیاو، که در فارسی کهن به صورت «پالْیاو» و «پت سیاو» نیز تلفظ می شده، به زبان های اروپایی راه یافت و به صورت «پاسیو» و «پاتیو» و «پیشیو» درآمده است.
جملاتی از کاربرد کلمه پادیاو
تبدیل حیاط های بسته به پادیاو و گودال باغچه با تاکید بر معماری درونگرایانه ایرانی فضای ایمن و راحت را که با روحیات فرهنگی ایرانیان سازگار بود ایجاد میکرد. قابل به ذکر است که این فضا به دلیل گود بودن نسبت به بقیه ساختمان با توجه به حمایت بستر زمین مقاوم بودن بنا در برابر زلزله را بیشتر میکرد و همانطور که در تابستان خنک بود با اقلیم زمستان هم سازگاری داشت و در فصل سرد سال فضای گرم تری ایجاد میکرد.