پا به ماه

کلیمت در سال ۱۹۰۳ هرما با حاملگی مشهود و پا به ماه را در امید اول نقاشی کرد که در آن او برهنه به تصویر کشیده شد. در امید ۲، او یک لباس یا روپوش بلند تزئین شده با اشکال هندسی پوشیده‌است. موهای بلند قهوه ای و چشمان بسته‌ای دارد و سرش را به سمت سینه‌های برهنه و شکم در حال رشد خم می‌کند. جمجمه انسانی ناسازگار در جلوی لباس او ظاهر می‌شود - شاید نشانه ای از خطرات ناشی از زایمان، یا احتمالاً یادبودی باشد (در امید اول، او همچنین با یک جمجمه و چندین چهره شبیه مرگ همراه است). در پای نقاشی، سه زن نیز سر خود را خم می‌کنند، گویی در حال دعا یا شاید عزاداری هستند.