وعدها

دهی بس وعدها کامسال نیکو شود کارت بمن گر باشدت رو

این وعدها که داده امیریت دلفریب بی‌پا شود چو با تو شبی بر سر آورد

روزی که حکمت از پی تحقیق وعدها تغییر کاینات بفرماید ای قدیر

بدان آشفتهٔ مسکین فرستاد به لطف و عذرخواهی وعدها داد

به رخم چو بر گشادی در وعدها که دادی نه شگفت اگر به شادی نفسی برآرم امشب