وعده و وعید

معنی کلمه وعده و وعید در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وعده و وعید (علوم قرآنی). وعده خیر و وعده شرّ در قرآن را وعده و وعید گویند.
وعده و وعید از اقسام خبر است. «وعد» در لغت به معنای وعده دادن برای انجام کاری در زمان یا مکان مشخص در آینده است. وعده خیر را «وعد» و تهدید و وعده شر را «وعید» می نامند.بعضی معتقدند وعده خیر یا شر را «وعد» می نامند، و اگر منظور فقط شرّ باشد، آن را «وعید» می گویند.
کاربرد
در قرآن کریم نیز «وعد» هم برای خیر و هم برای انذار از شرّ به کار رفته است؛ اما وعید، مختص انذار از شرّ و عاقبت بد است.
نمونه قرآنی
...

جملاتی از کاربرد کلمه وعده و وعید

مرا وصال تو حالی اگر شود حاصل مهم تر ست ز وعده و وعید حورالعین