وحیا

عبداللّه بن عمر گوید رَضِیَ اللّه عَنْهُ که پیغمبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ گفت شرم وحیا از ایمانست.

خون کزد چشمای تو دلم ر وحیا نکرد یکبار بذش بگو: مکن ای بی حیا مکن

آیینه با عذارش خود را کند برابر رویی که سخت افتاد شرم وحیا ندارد

گفتی بشهابست زنوک مژه ام رم گفتم رمش از تیر امیر است وحیا به

شرم وحیا چو لازمه چشم روشن است این کورباطنان ز چه شرم وحیا کنند