واکن

با پری در شیشه کردن دیو را انصاف نیست عقل را واکن ز سر در کار عشق اندیشه کن

گردید از زیاده سری خرج گاز، شمع واکن ز سر علاقه دستار خویش را

در دل چو غنچه چند کنی رنگ و بو گره؟ واکن به ناخن از دل پرآرزو گره

هم قدم کن دست و سر را ای پسر واکن از هم زانچه گفتم بیشتر

چشم عبرت واکن و بنگر تو در خاک عدم افسر شاهی طراز نقش دامان گداست

تو هم دری چو شرر واکن و ببند، بس است به‌ کارخانهٔ فرصت‌، عدم تماشایی ‌ست

سر برآر از خواب غفلت دیده واکن پیش از آنک خویشرا درگور بینی دیده را چون واکنی

تو هم گر مرد راهی دیده واکن برو عاشق شو و کار خدا کن

جهان خفته به هذیان ترانه‌ها دارد توگوش واکن و تعبیر خواب را دریاب

بیدل چو گل اگر فکنی طرح انبساط چشمی به خویش واکن و بر پیش و پس بخند