والدی

هر والدی که می نگری هست با ولد بر هر ولد، نه خوبی این خط و خد بود

نوره والدی و استادی کان فی الاصل منه ارشادی

آن خاک هست والد و گل باشدش ولد بس رشد والدی که لطیفش ولد بود

چون تو ولد به خانهٔ هر والدی که هست او را ز میوه های بهشتی رسد بود

خوش والدی که چون تویی او را ولد بود بر والدی چنین، همه کس را حسد بود