وادیا
معنی کلمه وادیا در دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
ودی (۱۱ بار)
سیلگاه. دره. راغب گوید: وادی در اصل محل جریان آب است ودره را از آن وادی گفتهاند. طبرسی فرموده: وادی کرانه کوه است. مجرای بزرگ آب را نیز وادی گویند. و آن در اصل بزرگی امر است و خونبها را از آن دیه گویند که عطایی است در مقابل امر عظیم یعنی قتل. به نظر بعضی آن در اصل به معنی جریان است در مصباح گوید: «وَدَی الشَّیْء» یعنی جاری شد و وادی به معنی دره از آن است . درهای را نمیپیمایند مگر آنکه بر آنها نوشته شود. *. خدایا من ذریهام را در دره بی کشت اسکان دادم. در صحاح گویند: اغلب اوقات بکسره دال اکتفا کرده و یاء را حذف میکنند مثل . در آیه . مراد از آن طریقه و نوع است از انواع مدح و ذمّ و خیال و غیره. جمع وادی در قران مجید اودیه است . از آسمان باران نازل کرد درهها به اندازه و وسعت خود جاری شدند.
جملاتی از کاربرد کلمه وادیا
با این حال دیگر محققان، از جمله آرتور بریدل کیث، جان بورنت، و ا. ر. وادیا، بر آنند که این دو ساختار فلسفی مستقل از هم شکل گرفته‌اند. به گفتهٔ ایشان هیچ سند تاریخی‌ای وجود ندارد که نشان از ملاقات فلاسفهٔ این دو مکتب داشته باشد و بین روند شکل‌گیری، جهت‌گیری، و اهداف این دو ساختار فلسفی تفاوت‌های آشکاری هست. به نوشتهٔ وادیا متافیزیک افلاطونی در زندگی این‌دنیایی ریشه دارد و هدف آن هم شکل‌دهی به دولت ایدئال است، در حالیکه در اوپانیشادها محور گفتگو روح فرد (آتمن) است و هدف چرخه‌شکنی.