واترلو

این اندام به «پای آنگلیسی» معروف شد، این اسم‌گذاری از روی نام مارکس آنگلیسی انجام شد که در نبرد واترلو پای خود را از دست داده بود. ویلیام سلفو بعدها در سال ۱۸۳۹، اندام مصنوعی را به ایالات متحده برد که به «پای سلفو» معروف شد.

دیگر نظریه پردازان می‌گویند بسیاری از وقایع تاریخی، از انقلاب فرانسه، نبرد واترلو و ترور جان اف. کندی، تا یک نقشه ادعایی کمونیستی برای محقق کردن "نظم نوین جهانی " از طریق رخنه در صنعت سینمای آمریکا را ایلومیناتی ترتیب داده.

او زادهٔ شهر منچستر در انگلستان است و کار حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۰۲ با حضور در شبکهٔ بی‌بی‌سی آغاز کرد و در سال ۲۰۰۶ با بازی در سریال جادهٔ واترلو که محصول شبکهٔ بی‌بی‌سی درام بود در نقش دونته چارلز بازی کرد.

با شکست ناپلئون از روسیه، پروس قرارداد اتحاد خود را با فرانسه لغو کرد و در جنگی به نام جنگ آزادی، از سال ۱۸۱۳ در ائتلافی ضد فرانسوی شرکت کرد. نیروهای پروس، تحت اطاعتِ مارشال بلوشر، در پیروزی بر ناپلئون در نبرد واترلو سال ۱۸۱۵ نقش به‌سزایی داشتند.

پس از برخوردهای خشمگین مردم با این قانون تازه لوئی به تندی به دستاوردهای انقلاب فرانسه و حق رأی مردم بازگشت. پس از شنیدن بازگشت ناپلئون، لوئی از پاریس گریخت و پس از فرمانروایی صد روزه ناپلئون و شکست در واترلو به این شهر بازگشت. در این هنگام هواداران لوئی به ویژه در جنوب فرانسه دست به ترورهای سنگدلانه‌ای ضد هواداران ناپلئون زدند. هر چند نخست‌وزیر با این رویداد به شدت مخالفت کرد ولی در بازداشت آن ناکام بود.

از فیلم‌هایی که وی در آن‌ها نقش داشته است، می‌توان به یک همسر سیاستمدار و واترلو اشاره نمود.

این ایستگاه که در سال ۱۸۸۴ تأسیس شده جزئی از خط‌های خط سیرکل، خط مرکزی متروی لندن، خط ناحیه متروی لندن، خط واترلو و سیتی و خط شمالی متروی لندن می‌باشد، همچنین ایستگاه‌های بانک و مانیمنت غربی‌ترین ایستگاه قطار سبک داکلندز نیز می‌باشد.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است، می‌توان به افسون، مردی به نام اسلج، ارادهٔ آنا، هویت بورن، انتقام، مظنون و واترلو اشاره کرد.

بخش واترلو ۹۸٫۲ کیلومتر مربع مساحت و ۲٬۵۶۲ نفر جمعیت دارد و ۲۴۶ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

هدف کنگره وین حل مسائل و ترسیم دوبارهٔ نقشهٔ سیاسی اروپا پس از شکست امپراتوری اول فرانسه، در جریان جنگ‌های ناپلئونی و همچنین بازتابی از تغییر در جایگاه دولت‌های ملی اروپایی بود که با انحلال امپراتوری مقدس روم، هشت سال پیش از آن نمایان شد. به رغم بازگشت ناپلئون از تبعید و از سرگیری فرمانروایی در فرانسه در مارس ۱۸۱۵ بحث‌ها ادامه یافت و سند نهایی این کنگره نه روز پیش از شکست نهایی ناپلئون در جنگ واترلو در هشتم ژوئن ۱۸۱۵ به امضا رسید.