هیئت رئیسه
جملاتی از کاربرد کلمه هیئت رئیسه
در نتیجهٔ این انتخابات، شماری از نمایندگان عالی رتبهٔ مجلس نهم و محافظه کاران مشهوری همچون محمدحسن ابوترابی فرد نایب رئیس مجلس نهم؛ مهرداد بذرپاش عضو هیئت رئیسه مجلس نهم؛ غلامعلی حداد عادل رهبر ائتلاف بزرگ اصولگرایان و مرتضی آقاتهرانی دبیرکل جبهه پایداری همگی از ورود به مجلس دهم بازماندند. از ۱۲ عضو هیئت رئیسه مجلس نهم، ۵ نفر در دور اول مستقیماً به مجلس دهم وارد شدند و دو نفر نیز به دور دوم راه یافتند.
بنیان‌گذار و رئیس این انجمن ویلیام استرندیل بنت و جورج توماس اسمارت یکی از اعضای اصلی آن بود. این انجمن ۲۱ مارس ۱۸۷۰ منحل شد و کتابخانه و آثار موسیقی آن به آکادمی سلطنتی موسیقی داده شد. خانوادهٔ استرندیل بنت در سال ۱۹۸۴ مدارک هیئت رئیسه آنرا به کالج سلطنتی موسیقی لندن اهدا کردند.
اودت هالوز فرد نظامی اهل فرانسه بود. دریافت کننده نشان صلیب جرج از انگلستان و نشان امپراتوری بریتانیا، که همچنین به نام اودت چرچیل شناخته می‌شود، افسر اطلاعاتی متفقین در جنگ جهانی دوم بود. موفقیت‌ها و استقامت او در برابر بازجویی‌های وحشیانه در زمان جنگ جهانی دوم، که همچنین در کتاب و یک فیلم به ثبت رسید، او را تبدیل به یکی از معروف‌ترین اعضای هیئت رئیسه عملیات ویژه، سازمان خرابکاری و جاسوسی بریتانیا، کرد. او همچنین در بین افراد کمی بود که از زندان‌های نازی‌ها جان سالم بدر برد.
پس از پایان نشست کمیته مرکزی حزب کمونیست ازدنیک هوژنی در یک کنفرانس مطبوعاتی از برکناری تعدادی از مقامات از جمله میلوش یاکش و انتصاب کارل اوربانک به عنوان رهبر حزب خبر داد. لادیسلاو آدامک از عضویت در هیئت رئیسه حزب کمونیست کناره‌گیری کرد. میروسلاو اشتپان نیز تحت فشار افکار عمومی از عضویت در هیئت رئیسه حزب کمونیست استعفا داد. در جریان این تغییرات هیچ توجهی به خواسته‌های معترضان نشد. تعداد افراد حاضر در تظاهرات ضد دولتی در منطقه پراگ-لِتنا به ۸۰۰۰۰۰ نفر رسید. اعتراضات در براتیسلاوا نیز با شرکت حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر به اوج خود رسید.
عضو هیئت رئیسه رسمی مجلس در دوره هفتم
اینشتین یکی از چهره‌های شناخته شده و اصلی در تأسیس دانشگاه عبری اورشلیم در سال ۱۹۲۵ بود که خود نیز در نخستین هیئت رئیسه آن عضویت داشت. در سال ۱۹۲۱ بیوشیمی‌دانی به‌نام حییم وایزمن که رئیس سازمان جهانی صهیونیسم بود از او خواست تا به جمع‌آوری کمک مالی برای این دانشگاه کمک کند. او همچنین پیشنهادهای مختلفی برای آغاز برنامه‌ها داشت.
علی اعطا در دوره پنجم شورای اسلامی شهر تهران، به‌عنوان عضو هیئت رئیسه و سخنگوی شورا، عضو کمیسیون شهرسازی و معماری ، عضو کمیسیون نظارت و حقوقی فعالیت داشته است.
در سال‌های ۵۱–۱۹۴۶ با نشریه «آوانگارد» و روزنامه ادبی و بخش ادبی «انجمن روابط فرهنگی با جماعت ارمنیان پراکنده» همکاری کرد. از سال ۱۹۶۳ عهده‌دار مسئولیت‌های کارشناس ارشد علمی انستیتوی ادبی آکادمی علوم ارمنستان بود. در سال‌های ۱۹۶۶ تا ۱۹۷۱ دبیر هیئت رئیسه انجمن نویسندگان ارمنستان بود. در سال ۱۹۶۷ به عضویت شورای عالی ارمنستان برگزیده شد.