همره

معنی کلمه همره در لغت نامه دهخدا

همره. [ هََ رَه ْ ] ( ص مرکب ) دو تن که به یک راه روند. همراه :
دراز است راهش وگر کوته است
پراکندگانیم اگر همره است.فردوسی.تو چنگ فزونی زدی در جهان
گذشتند از تو بسی همرهان.فردوسی.بدانید و سرتاسر آگه بوید
همه ساله با بخت همره بوید.فردوسی.به ره چون روی هیچ تنهامپوی
نخستین یکی نیک همره بجوی.اسدی.راستی با علم چون همره شدند
این از آن پیدا نباشد آن ازاین.ناصرخسرو.هرکه را هست انده بیشی
همره اوست کفر و درویشی.سنائی.مروزی و رازی افتد در سفر
همره و هم سفره پیش همدگر.مولوی.گفت ای ناقه چو هر دو عاشقیم
ما دو ضد، بس همره نالایقیم.مولوی.همره عقل و یار جان علم است
در دو گیتی حصار جان علم است.اوحدی.با وی رقیب همره و آری چنین بود
دائم خمار با می و خار است با رطب.ابن یمین.آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست
هر کجا هست خدایا به سلامت دارش.حافظ.ملول از همرهان بودن دلیل کاردانی نیست
بکش دشواری منزل به یاد عهد آسانی.حافظ.رجوع به همراه شود.

معنی کلمه همره در فرهنگ عمید

= همراه

معنی کلمه همره در فرهنگ فارسی

( صفت ) همراه : ملول ازهمرهان بودن طریق کاردانی نیست بکش دشواری منزل بیاد عهد آسانی . ( حافظ )

جملاتی از کاربرد کلمه همره

معنی تو همره هر کس که بود او زمیدان گوی معنی را ربود
جز ناله کسی همدم من نیست ز مردم جز سایه کسی همره من نیست ز اصحاب
خویشتن با قافله همره شدم تا بدین جاگاه شان همره شدم
از تو بوی یار می آید مرا اندر مشام یا که داری همره خود نافهٔ مشک ختا
فرستادی به سوی ملک آشام نهفته همره هر باد، پیغام
فشاندم جان چو آمد همره قاصد خیال او وز این کم خدمتی شرمنده ام از روی مهمانان
هر صبح و شام همره خیل دعای تو سازد فغانی از نفس آتشین علم
ببرد همره خویش از هرات جانب ری به‌ هرچه ‌خواست ‌نه ‌لا‌ گفت‌ در جواب نه لن
چون رسیدند این سه همره منزلی هدیه‌شان آورد حلوا مقبلی
در جهانداری تو داری یار و همره تیغ تیز گر سلیمان داشت مهری نقش کرده بر نگین