هم نبرد

نبودست این را کسی هم نبرد بدین‌گونه بالا ندیدست مرد

کسی را که رستم بود هم نبرد سرش ز آسمان اندر آید به گرد

چو باشند دو نامور هم نبرد یکی را بر آرد زمانه به گرد

ندانم ورا در جهان هم نبرد مگر نامور رستم شیر مرد

کو مرد که هم نبرد را بشناسد؟ هنگامه گرم و سرد را بشناسد

من لایق عشق و درد عشق تو نیم زنهار که هم نبرد عشق تو نیم

چنین دان که آن کار کرد منست نه از چارهٔ هم نبرد منست

نیامد کس از کوهیان هم نبرد نه از چینیان سروری رزم کرد

برون خواست از رومیان هم نبرد همی کرد مردی همی کشت مرد

در صف مردان مرد کیست تورا هم نبرد پای منه در رکاب دست مزن در کمند