هستی بخش

معنی کلمه هستی بخش در لغت نامه دهخدا

هستی بخش. [ هََ ب َ ] ( نف مرکب ) زندگی بخش. آنکه به دیگری آثار هستی دهد :
ذات نایافته ازهستی ، بخش
کی تواند که شود هستی بخش ؟جامی.

معنی کلمه هستی بخش در فرهنگ عمید

هستی بخشنده، به وجودآورنده، موجودکننده، پدیدآورنده: ذات نایافته از هستی بخش / چون تواند که شود «هستی بخش» (جامی۱: ۵۸۱ ).

معنی کلمه هستی بخش در فرهنگ فارسی

(صفت ) هستی بخشنده : (( ذات نایافته ازهستی بخش کی تواندکه شود هستی بخش . ) ) (جامی )

جملاتی از کاربرد کلمه هستی بخش

چنین که جلوه موج هواست هستی بخش درین بهار چو جام سبک زرطل گران
پس از درود بگو ای مسیح هستی بخش نوید نسخهٔ لطف به خستگان برسان
ذات نایافته از هستی بخش چون تواند که بود هستی بخش
به هستی بخش و مستی بخش بگرو منال از نیست و اندر هست منگر
رضا بودم که هستی بخش عالم به عمر شاه عمر من کند ضم
شست‌وشو در چشمه خورشید کرد از آن سبب نور هستی بخش می‌بارد ز هفت اندام صبح
ای هستی بخش هر چه هست است کس بی تو ز نیستی نرسته ست
الغرض ز این زلال هستی بخش که بود رشگ اختران بدرخش
خضرسان از چشمهٔ احسان هستی بخش نوش جرعهٔ باقی بنوشد عمر جاویدان کند