هرمه

از مبارک رای او هرمه که بر من بگذرد نصرتی دیگر بود بر دشمن دیگر مرا

عمر او را عدد سال دو صد سال او صدمه و هرمه صد سال

تیری، که چو در خود کشمت دور شوی ماهی، که شوی غریب هرمه بنوی

ای ز وصلت ماه تن بگداخته هرمه از حیرت سپر انداخته

ابن هرمه به نزد منصور (خلیفه) آمد. منصور وی را عزیز داشت و تکریم کرد و پرسید: چیزی از من خواه. گفت به کارگزارت در مدینه بنویس که هرگاه مرا مست بگرفتند، حدم نزند.