هدد

معنی کلمه هدد در لغت نامه دهخدا

هدد. [ هََ دَ ] ( ع اِ ) آواز سخت و درشت. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

معنی کلمه هدد در فرهنگ فارسی

آواز سخت و درشت

معنی کلمه هدد در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
. هدّ منهدم کردن و منهد شدن است با شدت صوت «اَلْهَّدُ: اَلْهَدْمُ بِشِدَّةِ صَوْتٍ». «هَداً» در آیه ممکن است در جای حال باشد به معنی مهدوة و شاید مفعول و در تقدیر«تَهُدُّ هَدّاً» باشد یعنی: نزدیک است از نسبت فرزند به خدا آسمانها پاره پاره شود و زمین شکافته شده و کوهها ساقط و منهدم گردند. این لفظ فقط یکبار در کلام الله آمده است.

جملاتی از کاربرد کلمه هدد

بعشا آنگاه که خیالش از همسایگان شمالی‌اش که آرامی‌های دمشق بودند آسوده‌شد، به سوی جنوب توجه‌نمود. او با آسا پادشاه یهودیه به جنگ پرداخت و با فتح منطقهٔ رمه در ارتفاعات شمالی اورشلیم و ساخت استحکاماتی در آنجا دست به تهدید این شهر زد. در چاره برای دفع او، آسا نیز بن هدد یکم پادشاه دمشق را فریفت تا پیمان دوستی‌اش با بعشا را بشکند و بر اسرائیل بتازد. این‌گونه بعشا ناچار شد تا دست از یهودیه بدارد و به دفع آرامی‌ها پردازد.