هجیج

معنی کلمه هجیج در لغت نامه دهخدا

هجیج. [ هََ ] ( ع مص ) شکستن خانه را و ویران کردن. ( منتهی الارب ). ویران کردن خانه. ( اقرب الموارد ). || به مغاک فروشدن چشم کسی. || برآمدن بانگ آتش. || ( اِ ) بانگ آتش. ( اقرب الموارد ). || وادی مغاک. ( منتهی الارب ). وادی عمیق. ( اقرب الموارد ). || زمین دراز که بر شتاب آرد رونده را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || خطی که بر زمین کشند بطریق فال کهانت. ج ، هُجّان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

معنی کلمه هجیج در فرهنگ فارسی

شکستن خانه و ویران کردن ویران کردن خانه

جملاتی از کاربرد کلمه هجیج

پیشینه سکونت در این منطقه به پیش از تاریخ برمی‌گردد که کشف قباله‌های اورامان وجود حاکمیت آشوریان، مادها، هخامنشیان و یونانیان را تأیید کرده است. کهن‌ترین آثار سکونت انسان در بررسی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی در اطراف روستای هجیج یافت شده و مربوط به دوران پارینه‌سنگی است که طبق گزارش باستان‌شناسان بیش از ۴۰ هزار سال تا حدود ۱۲هزار سال قدمت دارند. معماری پلکانی اورامان تخت و خانه‌های دیدنی آن، روستا را به‌شکل هرم‌گونه درآورده است که در راس این هرم قلعه‌ای باستانی قرار دارد.