معنی کلمه هتوف در لغت نامه دهخدا هتوف. [ هََ ] ( ع ص ) کبوتر بسیارآواز. ( معجم متن اللغة ). ریح هتوف ؛ باد بانگ کننده. باد پر بانگ. ( اقرب الموارد ). سحابة هتوف ؛ ابر رعددار، راعدة. ( اقرب الموارد ). ابر بابانگ. قوس هتوف یا هتافة یا هتفی ؛ کمان بابانگ. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). اسم آن : هَتَفی ̍. ( اقرب الموارد ) ( معجم متن اللغة ).